Konuşma 1 (Dialogue/conversation 1) :
Ayşe : Merhaba Anaïs ! Nasılsın ? (Bonjour, Anaïs ! Ça va ?)
Anais : Merhaba Ayşe. İyiyim. Sen nasılsın ? (Bonjour, Ayşe. Ça va. Et toi ?)
Ayşe : Sağol, ben de iyiyim. (Merci. Ça va, moi aussi.)
Ayşe : Haydi, görüşürüz, Anaïs ! (Bon, allez, au revoir, Anaïs !)
Anais : Görüşürüz, Ayşe ! (Au revoir, Ayşe !)
Konuşma 2 (Dialogue/conversation 1) :
Ayşe Hanım : Merhaba Sevim Hanım ! Nasılsınız ?
Sevim Hanım : Merhaba Ayşe Hanım. İyiyim. Siz nasılsınız ?
Ayşe Hanım : Sağolun, Sevim Hanım, ben de iyiyim.
Ayşe Hanım : Haydi, görüşürüz, Sevim Hanım !
Sevim Hanım : Görüşürüz, Ayşe Hanım !
J*Explication (Rappel) : Hanım (et Bey, pour les hommes) sont des mots de respect juxtaposés aux prénoms des personnes à qui l’on s’adresse et que l’on vouvoie.
Ayşe Hanım : Bonjour, Sevim Hanım ! Comment allez-vous ?
Sevim Hanım : Bonjour, Ayşe Hanım. Je vais bien, et vous ?
Ayşe Hanım : Merci, Sevim Hanım. Je vais bien (moi) aussi.
Ayşe Hanım : Bon, eh bien, au revoir, Sevim Hanım !
Sevim Hanım : Au revoir, Ayşe Hanım !